اولین شعری که از آقای فاضل نظری حفظ کردم این شعر بود .

فاضل نظری یکی برجسته ترین شاعران معاصر ایرانه .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بیقرار تو ام و در دل تنگم گله هاست

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد ؟

بال وقتی قفس بر زدن چلچله هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است

مثل شهری که به روی گشل زلزله هاست

باز میبرسمت از مسئله ی دوری و عشق

و سکوت تو جواب همه ی مسئله هاست

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

این شعرش با دل من بازی میکنه.

بعضی مواقع حس میکنم شعر فقط به من اختصاص داره.